Van Maanen vindt dat “het probleem uit elkaar getrokken” moet worden. “Praten we nu daadwerkelijk over stikstof en de effecten op de natuur of praten we over een juridisch probleem? We zitten al vijf jaar lang enkel in het juridische kader te denken en dat lost voor de natuur niets op. En volgens mij was dat het oorspronkelijke idee van het stikstofprobleem.”
Volgens hem missen er nog steeds concrete cijfers. “Ik kan jou wel een boete opsturen en daarin aangeven dat je 200 kilometer per uur gereden hebt, maar als jij ervan overtuigd bent dat je dat niet gedaan hebt, zeg je ook: Laat mij die foto maar zien en voor die tijd betaal ik niets. En zo praten die piekbelasters nu ook. Opkopen of gedwongen onteigenen kan alleen maar met een reden en dat gaan ze nooit juridisch houdbaar aan kunnen wijzen.”
Daar komt het probleem met de PAS-melders nog bij, geeft Van Maanen aan. “Mensen die in het verleden een dusdanige lage stikstofuitstoot hadden, dat ze het af konden doen met een melding. Nu de Raad van State het PAS-systeem onderuitgehaald heeft, hebben die mensen niets. Zij zijn vergunningloos, buiten hun schuld. Niemand neemt zijn verantwoordelijkheid en trekt die bestuurlijke dwaling recht.”
Van Maanen is van mening dat “de stikstofoorlog in de beeldvorming wordt uitgevochten”, waardoor boeren “gevangen genomen worden tussen de wal en het schip”, maar merkt wel dat er daardoor “mensen voor de trein komen” en concludeert: “Het lijkt niet meer des-politieks om problemen op te lossen. De gesprekken zijn goed, maar het levert helemaal niets op.” Van Maanen schoof onlangs zelf aan bij een ontbijt in het Catshuis, maar noemt dat achteraf “een hypocriete voorstelling”. Nederland is in zijn ogen verworden tot “een bananenrepubliek” en wanneer hem wordt gevraagd dit kabinet een cijfer te geven, komt hij tot een schrikbarend laag getal: “0,5.”
Audio fragment(en)