‘We moesten onze eigen cultuur nog bouwen’

“We waren met een gezin van zeven; zes broers en één zus. Als kleine jongen moest ik verplicht pianolessen nemen. Mijn broers Jan, Frans en Geert idem dito. Aan het eind van de lagere school werden we vrijgelaten en mochten we ook overgaan op een ander instrument. We gingen helemaal op in de muziek van Radio Carolina, de toen nog piratenzender Veronica en Radio Luxemburg niet te vergeten. Onder het bietenhakken stond altijd de radio aan. We groeiden helemaal op met muziek.”

Toen Henk twaalf was, kreeg hij van zijn oom - een broer van zijn moeder - een akoestische gitaar, waar hij zelf in de Achterhoek groot mee was geworden. “Er zat houtworm in en je moest hordenlopen over de snaren, maar ik heb er wel gitaar op leren spelen. YouTube bestond in die tijd nog niet; we zetten gewoon muziek op en probeerden die na te spelen. Ik met gitaar, broer Jan als drummer en Frans aanvankelijk als bassist. Het begon op de slaapkamer met een hoop herrie. Af en toe kwam m’n vader om de stoppen eruit te draaien, als het hem een keer wat te veel werd. Van de slaapkamer verplaatsten we ons naar de schuur en zo ontstond in 1972 min of meer onze band en gingen we voor het eerst optreden.”  

Schuurfeesten

Voor de naam werd aanvankelijk aan Phytophthora gedacht. Henk moet er nog altijd om gniffelen. “We waren natuurlijk nog kwajongens”, lachte hij dinsdagavond. “M’n vader was net als zoveel anderen aardappelboer. Nu was Phytophthora een gevreesde aardappelziekte onder de boeren. We zagen de krantenkoppen al voor ons: ‘Phytophthora slaat toe in de polder’ of ‘Phytophthora treedt op in Biddinghuizen’. Maar goed, je snapt wel, dat kon niet. Vandaar dat we voor een iets veiligere naam kozen: BROZ.” De naam was een samenvoeging van ‘BRO’ en ‘Z’, vier broers en één zwager, want intussen was er een binnenkomend familielid dat ook heel goed kon bassen: Hans. Hierdoor kon broer Frans gaan zingen.

Menig schuurfeest werd vervolgens met de band luister bijgezet. Henk denkt er nog met een zekere weemoed aan terug. “Voor de oogst werd binnengereden, stonden de schuren nog leeg. In het begin van de polderjaren was er voor de jongelui vrijwel niets te doen. We moesten onze eigen cultuur bouwen! Eerst moest de bezem er natuurlijk doorheen, daarna werd er een tap binnengereden en konden de bands aantreden. Het was elke keer weer een feest.” Er was echt sprake van een succesformule, maar de heren hadden uiteindelijk letterlijk buiten de waard gerekend. Henk: “In die jaren was er vrijwel elk weekend wel ergens een schuurfeest. Je kon als het ware voor een tientje dronken worden. In Dronten werd op een bepaald moment ingegrepen, omdat de horeca ging klagen. Er kwamen allerlei verordeningen, waardoor de schuurfeesten op een bepaald moment een zachte dood zijn gestorven.”

Ode aan polderpop

In de loop van de jaren ’90 laste BROZ een soort pauze in. Wat volgens Henk niet wil zeggen dat het helemaal gedaan was met de band. “We bleven natuurlijk broers en zagen elkaar nog regelmatig. Maar ja, ieder had z’n eigen werk, de jonge gezinnen vroegen aandacht en elk van ons ging ook z’n eigen muzikale weg. De schuurfeesten bleken een kraamkamer te zijn geweest van allerlei nieuwe polderrockbands. Blue Train kwam eruit voort, broer Geert ging als toetsenist bij Chimney Fire spelen en zelf kwam ik bij Van Leer. Ik mocht er gitaar spelen tussen allerlei jong talent. Frans werd dirigent van het Oecumenisch Jongerenkoor Zeewolde, het tegenwoordige Voice, en ging als stemcoach en stembevrijder aan de slag.”

In coronatijd zochten de broers elkaar weer op. Optredens zaten er even niet in, maar ‘digitaal’ repeteren en online contact wel en dat leverde iets heel moois op. Henk is er nu al trots op. “Iemand rekende uit dat het vijftig jaar geleden is dat BROZ is ontstaan. Daar moesten we natuurlijk iets mee doen. Vanaf 4 maart staan we op de planken met ‘The best of 50 years in music’. Het wordt ons eigen feestje met een ode aan de polderpopcultuur. We zijn ontstaan vanuit de schuurfeesten, dat mag ook weleens worden gezegd. Iedereen is welkom tijdens de poldertoer. We hopen op jong en oud.” Voor meer info en kaarten: www.brozband.nl.