Een noviteit is dat de nieuwe wethouders actief de wijken in zullen gaan om met inwoners in gesprek te gaan en helder te communiceren over plannen die er zijn of besluiten die worden genomen. De hamvraag die Prins zou willen stellen: “Wat heeft u nodig om zich prettig te voelen in de wijk?” Maar deze bezoeken zijn ook bedoeld om mensen mee te nemen in de complexiteit van politieke vraagstukken door mensen als het ware zelf aan de knoppen te laten draaien. Eén van de knoppen waar de politiek jaren niet aan heeft gedraaid, maar vorig jaar toch bediend moest worden, is de onroerendezaakbelasting (ozb). “Met pijn in het hart”, zegt Prins. “Het Rijk heeft nooit voldoende geld overgemaakt; wel gekort, maar niet nagedacht over het geld dat we echt nodig hadden.”
Om het motto ‘We moeten het samen doen’ nog meer handen en voeten te kunnen geven, heeft Prins nog een diepe wens, onthult ze. Zij zou graag zien dat iedere Zeewoldenaar “verplicht wordt om minimaal één dag in het jaar vrijwilligerswerk te gaan doen”. Ze beseft dat verplichten “een heel zwaar woord” is, maar “eigenlijk vind ik het je verantwoordelijkheid om, wanneer je ergens woont en daar geniet van alles wat er is en alle activiteiten die er zijn, ook zelf een bijdrage te leveren”.