Waar Anna normaliter in eerste instantie niet heel emotioneel reageert, werd ze nu toch emotioneel. Zeker toen zij het nieuws deelde met familieleden. “Vooral het aan mijn vader vertellen, vond ik heel moeilijk. Mijn vader is zelf twee vrouwen verloren aan kanker; de eerste was mijn moeder en zijn tweede vrouw kreeg ook kanker. Ik durfde hem amper aan te kijken.”
Wat volgde was een genetisch onderzoek en daarna een operatie. Anna ging emotioneel op en neer en geeft aan dat ze onder meer een periode met veel angst gehad heeft. “John ving me goed op; aan hem heb ik heel veel steun gehad.” Maar ook anderen stonden om haar heen; ze voelde zich “gedragen” door de vele bloemen en kaarten die binnenkwamen. “Het is immens hoe er meegeleefd is.”
Inmiddels heeft de Zeewoldense de meeste behandelingen achter de rug en zit ze midden in een medicatietraject. “Je hoort genoeg verhalen dat het terugkomt, maar ook genoeg verhalen dat het goed gaat. En waar ik zit? Dat weten we niet.” Ze merkt wel dat haar energielevel laag is. “Ik weet heel duidelijk waar ik mijn energie aan wil besteden. Daar waar ik op leegloop, loop ik ook héél snel op leeg, dus dat doe ik dan ook gewoon niet meer. Nee, ik doe geen dingen meer waar ik niet blij van wordt.”
Ondanks alles blijft Anna van der Wal opmerkelijk opgewekt en positief. Want wanneer ze in december onverhoopt te horen zou krijgen dat het weer mis is, wil ze terug kunnen blikken op een tijd dat ze ten volle van het leven genoten heeft, legt ze uit. Dat is ook haar boodschap: “Vind ook in dit traject datgene wat je altijd al blij maakte.”
Audio Fragmenten - Anna van der Wal