De ‘Piet Hein’ geeft de Havendagen extra allure

Niet alleen de onderdanen brachten geld bijeen, ook het bedrijfsleven droeg bij. Zo leverde Stork uit Enschede de twee 8-cilinders dieselscheepsmotoren. Stork was een van de  50 bedrijven die een schenking  in natura deden.

In augustus 1937 werd het schip aan het inmiddels getrouwde paar aangeboden. Ze hebben er tot 1980 gebruik van gemaakt. Tot in de Middellandse Zee  aan toe, als de familie in Porte Ercole was. Sinds 1980 is de ‘Piet Hein’ in het bezit van de Stichting ‘Piet Hein’. Vrijwilligers onderhouden de boot, varen ermee met kleine gezelschappen en vertellen er over. 

Krullen en rondingen

Is de aanblik buiten al mooi, aan boord weet je niet wat je ziet. En dan heb ik het niet over het wandbordje met bootje erop,  dat onze huidige Koning, toen nog Alexander geheten, maakte en aan zijn oma gaf, hoe schattig ook. Dat interieur….….de notenfineer afgewerkte wanden, het fraaie bureautje in de deksalon waarvan de laatjes in de gebogen vorm zijn meegenomen. En bovenal over de meubels. Ze zijn alle ontworpen door ir. S. van Ravesteyn, die lak had aan de in die tijd gebruikelijke stijl ( Het Nieuwe Bouwen) en alles van een krul voorzag: de salontafel, de stoelen in de deksalon en die in eetkamer.  Ook de ronde wanden in bijvoorbeeld het halletje zijn zijn idee. “ Prinses Juliana had hem uitgekozen” , aldus Flip Eiting, een van de vrijwilligers van de Stichting, “ tot verbijstering van de  rest van ontwerpend Nederland.” 

Het zit heerlijk op die stoelen. Door ruime ramen, waarvan de staande posten van marmer zijn, kan het voorbijschuivende landschap op kalme wijze  worden bekeken. Want kalm ( 10 km/uur) snort de ‘Piet Hein’ langs de Zeewoldse kust.

Het zit ook lekker in de stuurhut, alwaar niet alleen plaats is voor de stuurman, maar een ruime bank tegen de muur plaats biedt aan nautische belangstellenden.  Metertjes te over…en een klok die de glazen slaat!

Vrijwilligers

Er wordt honderduit verteld door de 5 vrijwilligers van de Stichting die de ‘Piet Hein bemensen. Het is merkbaar hoe de boot hen aan het hart ligt. En als iemand belangstelling toont voor de machinekamer, dan wordt die meteen, gewapend met oorbeschermers, mee naar beneden geloodst. Alwaar de motoren, tegenwoordig van DAF, een hels kabaal maken. Maar dat is op de rest van de boot nauwelijks merkbaar.

In kleine groepjes vinden rondleidingen plaats. Voor veel mensen tegelijk is geen plek , vooral benedendeks niet.  Na de  salon gaat het naar beneden, naar de kleine slaapkamers met ingebouwde stapelbedden. Daarna langs de douches en toiletten naar de grote slaapkamer met badkamer met bad en twee wasbakken . Vervolgens weer naar boven via de stuurhut en de pantry naar de ruimtes onder het voordek. De verblijven van het personeel. “Nogal kleine hokjes” , aldus een van de aanwezigen. Een ander verbaasd zich over de slimme inrichting: “ Elk hoekje en gaatje is benut.”

Het is ook  lekker zitten op het achter- of het voordek. De meevarenden komen vooral uit Zeewolde, maar er zijn twee zussen speciaal uit Oosterhout gereisd om dit gebeuren te beleven. “ Prachtig,” aldus een van de twee na afloop, “echt genoten.” Zoals ook het echtpaar ,dat met een koeltasje gewapend vol lekkers, aan de reling zat. ( op de ‘Piet Hein’ is geen horeca) Ze wonen sinds een jaar in Zeewolde en vinden het heerlijk: “ Wat is hier veel te doen en te beleven!”