Het vieren van het veertig jaar organist zijn leverde een wel zeer bijzondere kerkdienst op. Voor die dienst begon werden de kerkgangers getrakteerd op parelige licht klassieke muziek, voortspruitend uit een orgel, piano en kamercarillon. Boudewijn Zwart en Annie Gao waren daar verantwoordelijk voor. Een hartelijk applaus na afloop was hun deel.
Marjan op het orgel en Boudewijn op het huis-carillon openden vervolgens de dienst met een gedeelte van het vijfde concert van Händel. Het was een muzikaal spektakel. Er klonk een spontaan ‘wow’ na afloop. De muziek bleef de boventoon voeren in het vervolg van de dienst. Niet alleen Boudewijn en Marjan ook Ido Keekstra zat achter de toetsten. Eerst op de piano en vervolgens op het orgel bij wat bepaald een hoogtepunt van de viering was: het door Van Tilburg geschreven jubileumlied.
Tremulant en blote voeten
Van Tilburg, 38 jaar geleden predikant bij de gemeente, haalde eerst herinneringen op. Aan de blote voeten van Marjan bijvoorbeeld. Want Marjan trekt voor het spelen haar schoenen uit en speelt barrevoets op de pedalen! Van Tilburg: “Ik heb ze weer gezien, niet te lang natuurlijk, want dat is grensoverschrijdend.” Waarna hij zijn lied aankondigde op de wijs van ’t Kleine café aan de haven. Hij begeleidde het zelf op de vleugel. En of Marjan er maar naast wilde staan: “Terwijl ik speel wil ik jou wel in het gezicht hebben!” Een heerlijk lied van vele coupletten volgde. Van Tilburg beschreef erin de wederwaardigheden en rol van de organist tijdens een kerkdienst. Het refrein luidde: “Die onze polderzang wist te beschaven... Onze eigenste OrgelMarjan” Ido Keekstra demonstreerde tijdens het lied de door Marjan nooit toegepaste muziekstijl de Tremulant. Het was feest in de Open Haven en iedereen deed mee!