Nu is hij weer in Nederland. Zijn bestelbus is kapotgegaan tijdens een rit over slechte wegen en wordt op dit moment gemaakt. Een ondernemer uit Zeewolde heeft geld voor de reparatie gedoneerd. Paul zoekt nu een manier om gedoneerde ziekenhuisbedden mee te nemen. "We moeten zorgen dat deze bedden die kant op kunnen", zegt hij. "Mijn bus is daar te klein voor. We kijken of we een bakwagen gedoneerd of gesponsord kunnen krijgen, waarmee we deze bedden kunnen vervoeren."
Niet op de bank zitten
Van den Berg zou eigenlijk maar één keer door Oekraïne rijden, als een vriendendienst. "Die rit greep mij heel erg aan, omdat ik zag wat de nood daar was. Toen had ik zoiets van: ik kan niet meer thuis gaan zitten op de bank en net doen alsof het er niet is". Met zo'n 20 anderen zamelt Paul nu spullen in. Hij rijdt de spullen vervolgens vanuit Polen door Oekraïne, vaak naar gebieden waar andere vervoerders van hulpgoederen niet durven te komen.
Ondanks dat hij zelf gevaar loopt wil hij toch door blijven gaan. "Het is misschien een rare vergelijking, maar het voelt anders hetzelfde alsof je weet dat er buiten een kind ligt te verdrinken en je de deur achter je dichttrekt en zegt: bekijk het maar. Dat gaat er bij mij niet in."
Kogelwerend vest
Inmiddels heeft hij er al 70.000 kilometer op zitten over soms zeer slechte en gevaarlijke wegen. Paul draagt een kogelwerend vest tijdens het rijden en hoopt dat zijn achtergrond in persoonsbeveiliging hem helpt om de juiste keuzes te maken. "Dat is denk ik mijn geluk, daardoor kan ik het inschatten. Je kan door je raam open te zetten horen waar er flink gevochten wordt. Dus als je hoort dat je steeds dichterbij komt, dan kan je twee dingen doen. Je kan doorrijden of je kan zeggen: het lijkt mij slim dat ik dat deze keer niet doe."
Desondanks lukt het in de gebieden waar Paul komt niet altijd om gevechten te ontlopen. "We hebben ook een stuk met militairen meegereden om eten af te geven. En dan zie je achteraf dat er op hun auto's geschoten is, maar dat er op onze grote knaloranje bus niet geschoten is. En dat komt door onze tekens op de bus en dat het humanitaire hulp is. Dus we hebben wel geluk tot nu toe dat dat niet gebeurd is.”
Geldwagen
Hij hoopt ook een geldwagen te kunnen bemachtigen, waarmee hij wel door een vuurlinie zou kunnen rijden. “Je zou kunnen zeggen, ik rij niet omdat er oorlog is. Maar dan krijg je wat er eigenlijk in Marioepol gebeurd is. Daar hebben die jongens op moeten geven, omdat ze geen munitie kregen of eten en drinken. Ik heb gezegd: ik ga geen munitie rijden. Dat weiger ik. Ik wil wel humanitair spul rijden. Het kan niet gebeuren dat die jongens hun moraal breekt, omdat ze geen eten of drinken hebben.”
Paul wil nu opschalen, omdat hij verwacht dat er komende winter nog meer hulp nodig is. Hij hoopt hij een depot te openen in Oekraïne. Hij heeft al een aantal chauffeurs gevonden die hem gaan helpen en hij is nu nog op zoek naar goede bestelbussen. Daarnaast is er ook een tekort aan geld om diesel te kopen.
Crowdfunding
“Geld is eigenlijk onze grootste nood. Als er meer geld binnenkomt, kunnen we effectiever rijden. Nu moeten we wachten tot het geld er is. Als er bijvoorbeeld vierduizend euro is, kunnen we voor een week of twee weg. Als die geldstroom gewoon zou blijven lopen, zouden we kunnen blijven.” Paul heeft een crowdfundpagina opgezet waar mensen kunnen doneren.