Dat mocht nu niet, maar het er zijn sprak ook meer dan boekdelen. Overal zag je mensen met tranen in hun ogen. Die tranen vertelden hoe machteloos zij zich voelden en hoe ontdaan zij waren. Ongeloof, verbijstering… Ach, iedereen kende Amr toch? Neem nu z’n maatjes van JO19-4, het team waarmee hij vorig jaar kampioen was geworden. Hij speelde op het middenveld en was er de aanvoerder. ‘Appie’ noemden ze hem er ook wel. Altijd had hij die bigsmile, hij was iemand die sfeer in de groep kon brengen. Amr werkte bij de Golfclub Zeewolde. Daar gold hij als iemand bij wie je altijd je verhaal kwijt kon.
Indrukwekkend was de bloemenzee die er deze week ontstond in het plantsoen voor het ouderlijk huis van Amr. En allemaal foto’s en teksten als ‘ik hou van je’, ‘een hele dikke knuffel’ en ‘voor altijd in onze gedachten’… En daar tussendoor ook die ene vraag, waar geen antwoord meer op komt: Amr, jongen, waarom? Eén groot kippenvelmoment was verder de lange ‘erehaag’ die vrijdagmiddag werd gevormd vanaf de parkeerplaats van VV Zeewolde tot aan de Algemene Begraafplaats aan de Dasselaarweg. Ook werden er rookfakkels afgestoken, die het afscheid nog indringender maakten. Daarbij leek het wel alsof iedereen die Amr had gekend langs de route stond om hem een laatste groet te brengen…
Tekst: Saskia de Wijk en Mannes Schoppink (Zeewolde Aktueel)
Foto's: Ruud van Velzen (Lokale Omroep Zeewolde) en Saskia de Wijk (Zeewolde Aktueel)