Zeewolde

Winnie Prins: “Ik ben echt een barricadevechter”

Woensdagmiddag 15 september is het afscheid van Winnie Prins. Winnie moest afgelopen juni na 15 jaar als wethouder van Zeewolde opstappen nadat ze op social media haar persoonlijke mening gaf op het landelijke coronabeleid. De gemeenteraad had de wethouder al tweemaal eerder verzocht om haar persoonlijke mening niet te uiten. Ze is één van de langst zittende wethouders van Zeewolde. Haar tijd als bestuurder begon in 2004, toen ze onverwachts werd gevraagd door Michiel Schouten van Leefbaar Zeewolde.

“Ik heb wel de mentaliteit van dat als ik iets leuk zie ik spring en ga zwemmen en dan komt het vanzelf goed”, herinnert Winnie zich het moment dat ze gevraagd werd in 2004. “Maar ik dacht wel: Michiel heeft wel de dossierkennis en de raad ervaring, dus ik ga vragen of ik het met hem kan doen. Dat was voor mij een fantastische oplossing. Ik kon én leren én wat op hem leunen wat zijn ervaring betreft. Dat was heel leuk. Dat was de reden dat ik het heb gedaan.”

Winnie Prins: “Ik ben echt een barricadevechter”

Woensdagmiddag 15 september is het afscheid van Winnie Prins. Winnie moest afgelopen juni na 15 jaar als wethouder van Zeewolde opstappen nadat ze op social media haar persoonlijke mening gaf op het landelijke coronabeleid. De gemeenteraad had de wethouder al tweemaal eerder verzocht om haar persoonlijke mening niet te uiten. Ze is één van de langst zittende wethouders van Zeewolde. Haar tijd als bestuurder begon in 2004, toen ze onverwachts werd gevraagd door Michiel Schouten van Leefbaar Zeewolde.

“Ik heb wel de mentaliteit van dat als ik iets leuk zie ik spring en ga zwemmen en dan komt het vanzelf goed”, herinnert Winnie zich het moment dat ze gevraagd werd in 2004. “Maar ik dacht wel: Michiel heeft wel de dossierkennis en de raad ervaring, dus ik ga vragen of ik het met hem kan doen. Dat was voor mij een fantastische oplossing. Ik kon én leren én wat op hem leunen wat zijn ervaring betreft. Dat was heel leuk. Dat was de reden dat ik het heb gedaan.”

Winnie haar portefeuille werd sociale zaken. Eén van haar eerste besluiten was direct al ingrijpend, toen ze een deel van de sociale dienst uit Zeewolde weghaalde en verplaatste naar Harderwijk. “Omdat op dat moment mensen maar twee ochtenden terecht konden en met de bus naar Almere moesten om de procedure af te ronden. Alleen overdag ging er geen bus naar Almere. Ik vond dat heel klantonvriendelijk. Toen zijn we voor het eerst buiten de provincie gaan shoppen. Dat was echt bijzonder want we hebben toestemming moeten vragen aan het rijk om naar de andere provincie te gaan.”

Iets nieuws blijven doen
Naast sociale zaken heeft Winnie zich ook beziggehouden met ruimtelijke ordening, wonen, jeugd, de wmo en de toekomstvisie. “Je moet ook echt iedere keer iets nieuws doen”, vertelt ze. “Dat maakt dat ik het ook heb volgehouden al die tijd. Dat had ik van tevoren nooit gedacht. Dit is ook de baan die ik het langst heb gehad.”

winnie 33

Die eerste jaren van Winnie haar wethouderschap kenmerken zich ook door de verziekte sfeer in het college. In 2008 breekt dat haar zelf uiteindelijk ook op. “Dan kom je bijna richting een burn-out. Niet helemaal, maar al je energie was weg. Dat was echt afschuwelijk. Ik ben ook echt ziek geweest na dat afscheid in 2008. In 2010 dacht ik: ik ga dat anders doen. Ik heb zoveel stemmen binnen gehaald, ik durf een grote mond op te zetten over wie ik wil hebben in dat college en met wie ik wil samenwerken. Het was alsof een pak van je hart viel. Het was lekker werken, het was leuk. Eigenlijk heb ik dat tot nu toe ervaren. Gewoon heel fijn. Een hele andere sfeer dan al die voorgaande jaren.”

Betrokkenheid
Burgemeester Gerrit Jan Gorter heeft sinds 2007 met Winnie in het college van Burgemeester en Wethouders gezeten. Hij herinnert zich vooral Winnie haar toewijding. “Als ik Winnie moet omschrijven dan zou ik zeggen dat ze een soort van moederkloek was in het college. En niet alleen in het college, maar ook in de gemeenschap en de partij Leefbaar Zeewolde waar ze voor staat. Enorm betrokken bij onze samenleving. Vanaf dag één, tot de laatste dag. En ik denk nu nog steeds.”

Winnie sprak veel met Zeewoldenaren. Je kon haar vaak gesprekken zien voeren in de supermarkt en op straat. Voor haar was die input cruciaal in haar werk: “Hele persoonlijke gesprekken vind ik gewoon heel plezierig. En je kunt de verbinding met elkaar maken. Dat neem ik altijd mee naar het college en de raad. Maar ook in gesprekken met ambtenaren. Als een ambtenaar voor een bepaalt beleid staat vraag ik mij af of de inwoner van Zeewolde hier wel op zit te wachten. En past dit wel bij die inwoner? Dat vind ik het gesprek dat je moet voeren. Het hoort te passen. En dat kun je alleen maar weten door met mensen in gesprek te gaan.”

winnie 22

Uit die gesprekken kwam bijvoorbeeld het oud en nieuw feest voor jongeren voort, de ijsbaan in het centrum en de vrijwilligerswebsite Zeewolde Voor Elkaar. Ook heeft Winnie zich onder andere bezig gehouden met Oosterwold, de heropening van The Basement en de overgang van de jeugdzorg van de landelijke overheid naar de gemeenten. 

Dat voor elkaar krijgen vroeg volgens Winnie wel om lef: “Ik ben echt een barricadevechter vind ik. Ik ga graag de barricades op vanuit de achtergrond dat mensen niet gehoord worden en ik die stem dan wel wil zijn. Wij waren in het college ook bezig met een groepssessie om te kijken wat je uit je verleden meeneemt. Toen werd ik mij er bewust van dat er bij ons in de vrouwelijke lijn hele krachtige vrouwen staan die hele controversiële beslissingen namen voor hun tijd. En die gewoon voorvechter waren voor wat dan ook. En ik dacht: oh, daar komt het vandaan. Het is gewoon met de paplepel ingegoten.”

"Kan een wethouder de kop kosten"
“Haar betrokkenheid is ook de reden waarom ze er nu niet meer is”, zegt burgemeester Gorter. “Van je hart geen moordkuil maken, dat deed ze niet. Ze zei gewoon waarop het stond. En het valt aan de ene kant echt te prijzen. Maar aan de andere kant moet je als wethouder dan beseffen dat het wel eens net even iets te ver kan gaan.”

Na eerder al gewaarschuwd te zijn voor persoonlijke uitspraken stuurde de gemeenteraad Winnie in juni weg nadat ze op social media kritiek uitte op het landelijke coronabeleid. Alleen haar eigen partij stemde tegen de motie van wantrouwen. “Ik heb gewoon zo primair gereageerd”, herinnert ze zich het moment waarop ze haar reacties op social media plaatste: “‘Doe normaal mensen!’, en hup, typen. De week daarvoor had ik met mijn collega’s gevraagd mij daarbij te helpen. Want ik heb dat nu eenmaal, vanuit dat verleden. Vanuit al die generaties zit dat erin en ik heb daar hulp bij nodig. En ik had helemaal niet nagedacht. Ik was zo boos over wat er gebeurde. Hup, typen. Zoveel onrecht, dit doe je niet met elkaar. We moeten samen die samenleving maken. Het heeft geen zin om elkaar uit te sluiten of uit te schelden. Dat vind ik gewoon heel erg. Maar ja, was het niet toen gebeurd dan was het misschien een andere keer gebeurd.”

Winnie Prins: “Ik ben echt een barricadevechter”
Watch the video

Winnie haar portefeuille werd sociale zaken. Eén van haar eerste besluiten was direct al ingrijpend, toen ze een deel van de sociale dienst uit Zeewolde weghaalde en verplaatste naar Harderwijk. “Omdat op dat moment mensen maar twee ochtenden terecht konden en met de bus naar Almere moesten om de procedure af te ronden. Alleen overdag ging er geen bus naar Almere. Ik vond dat heel klantonvriendelijk. Toen zijn we voor het eerst buiten de provincie gaan shoppen. Dat was echt bijzonder want we hebben toestemming moeten vragen aan het rijk om naar de andere provincie te gaan.”

Iets nieuws blijven doen
Naast sociale zaken heeft Winnie zich ook beziggehouden met ruimtelijke ordening, wonen, jeugd, de wmo en de toekomstvisie. “Je moet ook echt iedere keer iets nieuws doen”, vertelt ze. “Dat maakt dat ik het ook heb volgehouden al die tijd. Dat had ik van tevoren nooit gedacht. Dit is ook de baan die ik het langst heb gehad.”

winnie 33

Die eerste jaren van Winnie haar wethouderschap kenmerken zich ook door de verziekte sfeer in het college. In 2008 breekt dat haar zelf uiteindelijk ook op. “Dan kom je bijna richting een burn-out. Niet helemaal, maar al je energie was weg. Dat was echt afschuwelijk. Ik ben ook echt ziek geweest na dat afscheid in 2008. In 2010 dacht ik: ik ga dat anders doen. Ik heb zoveel stemmen binnen gehaald, ik durf een grote mond op te zetten over wie ik wil hebben in dat college en met wie ik wil samenwerken. Het was alsof een pak van je hart viel. Het was lekker werken, het was leuk. Eigenlijk heb ik dat tot nu toe ervaren. Gewoon heel fijn. Een hele andere sfeer dan al die voorgaande jaren.”

Betrokkenheid
Burgemeester Gerrit Jan Gorter heeft sinds 2007 met Winnie in het college van Burgemeester en Wethouders gezeten. Hij herinnert zich vooral Winnie haar toewijding. “Als ik Winnie moet omschrijven dan zou ik zeggen dat ze een soort van moederkloek was in het college. En niet alleen in het college, maar ook in de gemeenschap en de partij Leefbaar Zeewolde waar ze voor staat. Enorm betrokken bij onze samenleving. Vanaf dag één, tot de laatste dag. En ik denk nu nog steeds.”

Winnie sprak veel met Zeewoldenaren. Je kon haar vaak gesprekken zien voeren in de supermarkt en op straat. Voor haar was die input cruciaal in haar werk: “Hele persoonlijke gesprekken vind ik gewoon heel plezierig. En je kunt de verbinding met elkaar maken. Dat neem ik altijd mee naar het college en de raad. Maar ook in gesprekken met ambtenaren. Als een ambtenaar voor een bepaalt beleid staat vraag ik mij af of de inwoner van Zeewolde hier wel op zit te wachten. En past dit wel bij die inwoner? Dat vind ik het gesprek dat je moet voeren. Het hoort te passen. En dat kun je alleen maar weten door met mensen in gesprek te gaan.”

winnie 22

Uit die gesprekken kwam bijvoorbeeld het oud en nieuw feest voor jongeren voort, de ijsbaan in het centrum en de vrijwilligerswebsite Zeewolde Voor Elkaar. Ook heeft Winnie zich onder andere bezig gehouden met Oosterwold, de heropening van The Basement en de overgang van de jeugdzorg van de landelijke overheid naar de gemeenten. 

Dat voor elkaar krijgen vroeg volgens Winnie wel om lef: “Ik ben echt een barricadevechter vind ik. Ik ga graag de barricades op vanuit de achtergrond dat mensen niet gehoord worden en ik die stem dan wel wil zijn. Wij waren in het college ook bezig met een groepssessie om te kijken wat je uit je verleden meeneemt. Toen werd ik mij er bewust van dat er bij ons in de vrouwelijke lijn hele krachtige vrouwen staan die hele controversiële beslissingen namen voor hun tijd. En die gewoon voorvechter waren voor wat dan ook. En ik dacht: oh, daar komt het vandaan. Het is gewoon met de paplepel ingegoten.”

"Kan een wethouder de kop kosten"
“Haar betrokkenheid is ook de reden waarom ze er nu niet meer is”, zegt burgemeester Gorter. “Van je hart geen moordkuil maken, dat deed ze niet. Ze zei gewoon waarop het stond. En het valt aan de ene kant echt te prijzen. Maar aan de andere kant moet je als wethouder dan beseffen dat het wel eens net even iets te ver kan gaan.”

Na eerder al gewaarschuwd te zijn voor persoonlijke uitspraken stuurde de gemeenteraad Winnie in juni weg nadat ze op social media kritiek uitte op het landelijke coronabeleid. Alleen haar eigen partij stemde tegen de motie van wantrouwen. “Ik heb gewoon zo primair gereageerd”, herinnert ze zich het moment waarop ze haar reacties op social media plaatste: “‘Doe normaal mensen!’, en hup, typen. De week daarvoor had ik met mijn collega’s gevraagd mij daarbij te helpen. Want ik heb dat nu eenmaal, vanuit dat verleden. Vanuit al die generaties zit dat erin en ik heb daar hulp bij nodig. En ik had helemaal niet nagedacht. Ik was zo boos over wat er gebeurde. Hup, typen. Zoveel onrecht, dit doe je niet met elkaar. We moeten samen die samenleving maken. Het heeft geen zin om elkaar uit te sluiten of uit te schelden. Dat vind ik gewoon heel erg. Maar ja, was het niet toen gebeurd dan was het misschien een andere keer gebeurd.”

Advertentie